Anelka'nın gayreti tabelaya yansımadı.
Tuncay beklenen sıçramayı yapamadı.
İşler maalesef Daum'un öngördüğü gibi gitmedi...
Maça Volkan - Serkan, Önder, Luciano, Ümit - Aurelio, Selçuk, Appiah, - Tuncay, Anelka - Nobre 11'i ile başladık. Açıkçası Yozgatlı'nın
oynamasını bekliyordum. Rakibin iki oyuncuyla çok etkili geldiği kanatlarda daha fazla oyuncu bulundurup Aurelio, Selçuk ve
Appiah'ı tamamen orta saha mücadelesiyle görevlendirebilirdik. Christoph Daum Alex'in ilerideki top saklama meziyetini Nobre'yle
giderebilecceğini düşünmüş olmalı ki, Nobre'yi ileri uçta kullandı. Gerek Nobre gerekse de orta üçlü beklediğimiz, ihtiyacımız
olan sakin oyunu oynayamadılar. Sürekli bir ani hücum etme çabası içerisinde kaptırılan toplarla da beraber çok yüksek tempoda
oynamak zorunda kaldık. Halbuki biraz daha topu ayakta tutmayı başarıp Anelka'yla aldığımız faullerle zaman kazanmaya çalışsaydık bu
baskılı dönemi daha rahat atlatabilirdik.
Neticede olmadı. İlk yarıda Kuranyi'nin attığı golle öne geçen Schalke ilk yarıda Luciano, ikinci yarıda Aurelio'nun oyun dışı kalmasına
rağmen üstümüze gelmedi, gelemedi. Sahada 9 kişi kalan ekibimizde ikinci yarıda Nobre'nin yerine oyuna giren Mehmet Yozgatlı'nın
duran toplarda daha etkili olmamızı sağlayabileceğini düşünüyordum. Ama bu sefer de oyundan alınan Nobre ve ilk yarıda kırmızı kartla
oyun dışı kalan Luciano'yu aradık. Son bölümde ya berabere biterse korkusuyla kalesine gömülen Schalke'ye karşı duran top silahlarımızın
olmaması elimizi kolumuzu bağladı. 9 kişi kalınca yapabileceğimiz fazla da birşey yoktu. Ya rakibin hatalarını yoklayıp, ani hücumlarla
şok goller bulacaktık - Anelka'nın, izlerken yerimizden fırladığımız pozisyonu gibi -, ya da duran toplardan bir şekilde eşitliği
sağlayacaktık.
Yenilmemeyi başaramadık, bugün işler Daum'un da, takımın da istediği gibi gitmedi. İspanyol hakem Cantalejo'nun da Schalke'ye bize
hiç nasip olmayan o iç sahada oynama avantajını yaşattığının altını çizmeden geçmemek gerek. Anelka'yı sindirmek için ilk yarıda yapılan
onca "kartlık" faulü kısık düdük sesleriyle geçiştirirken, Daum'un oyun taktiğinin kilit adamı bu sindirme faaliyetlerinden
hakemin de desteğiyle yorgun ve kazançsız çıkıyordu. Herşey böyle ters giderken, ele geçen fırsatlarda da mükemmel vuruşlar ve tercihler
olmayınca yenilgi kaçınılmaz oluyordu.
Schalke, maçın uzatma dakikalarında Ebbe Sand'ın kafasından kazandığı 2. golle aldığı galibiyet sonucunda puanını 5'e çıkartarak
grupta 3. sıraya yükselip, bizi sonunculuğa itti. Kadıköy'de 3 attığımız PSV Milan'ı evinde 1-0'la geçerek puanını 7'ye yükseltti.
PSV 7
Milan 5
Schalke 5
Fenerbahçe 4
Her geçen hafta E grubu neden "Ölüm Grubu" ünvanını aldığını ispatlıyor adeta. Şu anda lider olan PSV iki maçını da kaybetmesi halinde
grup 4.sü oluyor. Biz iki maçımızı alırsak hatta diğer maçlara göre 4 puan almamız halinde dahi lider olarak gruptan çıkabiliyoruz.
4. maçlar sonunda böyle bir hesabın yapılabildiği grup yoktur herhalde, özellikle de liderin grup sonuncusu olabileceği ihtimalinden
bahsediyorum.
|
|
